Błonnik, czyli tak zwane włókno pokarmowe zawiera substancje pochodzenia roślinnego (celuloza, gumy, śluzy, pektyny itd.), które po spożyciu nie zostają strawione przez enzymy układu pokarmowego. Pomimo faktu, że błonnik w związku z powyższym nie może być źródłem energii, spożywanie go bynajmniej nie jest dla nas “zbędnym balastem”.
Istnieją dwa rodzaje włókna pokarmowego:

Błonnik rozpuszczalny — łącząc się z wodą tworzy rodzaj galarety/żelu, którym pokrywa się przewód pokarmowy. Opuszcza żołądek powoli, a podczas pęcznienia naciska na jego ściany, dając organizmowi sygnał o poczuciu sytości.

Błonnik nierozpuszczalny — nie ulega rozpuszczeniu w kontakcie z wodą, którą chłonie jak gąbka. Zwiększa objętość wydalanego stolca, zapobiegając dolegliwościom jelitowym. Podczas pasażu jelitowego działa jak miotła, pochłaniając toksyny i umożliwiając ich wydalenie.

Zbawienny dla układu pokarmowego

Błonnik pełni bardzo istotną rolę w zachowaniu zdrowego układu pokarmowego:

wspomaga ruchy perystaltyczne jelit,
wiąże wodę, ułatwiając wypróżnienia,
zapobiega zaparciom,
przeciwdziałała groźnym chorobom jelit (w tym nowotworom!),
wiąże kwasy żółciowe, cholesterol, tłuszcz,
zmniejsza wchłanianie glukozy,
pomaga w utrzymaniu prawidłowej mikroflory jelitowej.

Rola w układzie naczyniowo-sercowym

Dieta obfita w błonnik pokarmowy sprzyja również układowi sercowo-naczyniowemu, między innymi poprzez:

obniżenie ciśnienia krwi,
obniżenie poziomu cholesterolu,
zmniejszenie wchłaniania trójglicerydów.

Błonnik a odchudzanie

Dostarczanie odpowiedniej ilości błonnika zdecydowanie wspomaga proces odchudzania, nie tylko przez wspomaganie uczucia sytości, ale również przez ułatwianie procesu trawienia — błonnik jest jednym ze sprzymierzeńców płaskiego brzucha.

Uwaga! Pamiętaj, że zwiększenie podaży błonnika powinno przebiegać stopniowo oraz, że powinna mu towarzyszyć zwiększona podaż wody! Niedostosowanie się do powyższych reguł może skończyć się bolesnymi zaparciami i wzdęciami. Nie zapominaj, że błonnik zmniejsza wchłanialność wszystkich substancji — należy zachować odstęp czasowy między połknięciem leków a spożyciem posiłku.
Suplement czy posiłek?

Na rynku dostępnych jest wiele preparatów z błonnikiem w formie proszku lub tabletek. Są to jednak produkty wysokoprzetworzone, a ich przyjmowanie nie jest niezbędne, ponieważ ilość włókna dostarczanego wraz z pożywieniem w zrównoważonej, różnorodnej diecie jest wystarczająca. Produkty bogate w błonnik to:

grube kasze (gryczana, jęczmienna),
otręby,
sezam,
wiórki kokosowe,
nasiona roślin strączkowych,
siemię lniane.

Furorę na rynku suplementów diety sprzyjających odchudzaniu robi tak zwany błonnik witalny. Jego przewagą nad innymi suplementami jest przede wszystkim naturalne podchodzenie: składa się on w stu procentach z nasion babki płesznik. Sprzyja on przywróceniu prawidłowego działania przewodu pokarmowego zarówno w przypadku biegunki, jak i zaparć. Kupując błonnik witalny, należy sprawdzić jego źródło, aby uniknąć przykrych niespodzianek w postaci… piasku. Dodatkowo, specyficzna konsystencja i smak babki płesznik sprawiają, że grono jej fanów nie jest zbyt szerokie.
Źródła błonnika w diecie bezglutenowej

Przede wszystkim należy pamiętać, że dieta bezglutenowa nie jest dietą odchudzającą i powinna być stosowana tylko i wyłącznie przez osoby chore na celiakię. Konsekwencją wykluczania glutenu przez osoby zdrowe mogą być istotne niedobory, w tym błonnika. Ale skąd mają pozyskać go osoby naprawdę chore na celiakię, skoro jego głównym źródłem są właśnie zboża?

suszone owoce, np. morele, śliwki, rodzynki, jabłka (uwaga! suszone owoce charakteryzują się wysoką gęstością kaloryczną!),
orzechy (laskowe, migdały),
babka jajowata,
suplementy.